ไซมอนขี่จักรยานได้แล้ว

ห่างหายไปนานเนื่องจากงอนเจ้า blogspot ที่ดื้อนัก ทำให้เราเหนื่อยหัวใจอยู่หลายรอบ บวกกับเกิดอาการบาดเจ็บด้วยโรคเอ็นข้อมืออักเสบ ทำให้พิมพ์ไม่ถนัด แต่ตอนนี้หายดีแล้ว :)

ช่วงที่ผ่านมามีเรื่องที่อยากเล่าให้ฟังอยู่เรื่องหนึ่ง คือ เช้าวันหนึ่งขณะที่ผมกำลังเดินมาเปิดร้าน เห็นเจ้าหนูไซมอนกำลังถีบจักรยานสองล้อสีเหลืองมอๆ มอมๆ คันเล็กๆ ที่มีล้อเสริมกันล้มอันจิ๋ว อยู่ข้างๆ ล้อหลังอีกสองอันบริเวณหน้าร้าน

คาดว่าจักรยานคันนี้คงเป็นสมบัติตกทอดกันมาของเด็กในละแวกนั้นจากรุ่นหนึ่งสู่รุ่นหนึ่ง จนมาถึงไซมอน ไซมอนถีบบันไดจักรยานไปได้จนสุดตีนข้างหนึ่งแล้วก็ถีบต่อไม่ได้ อาจจะเป็นด้วยชุดเฟืองจาน-โซ่ มันไม่ช่วยผ่อนแรงเพราะเก่า หรืออาจจะเพราะไซมอนขาสั้น พอถีบไปได้ตีนนึงแล้วก็ถีบต่อไม่ได้เพราะขาไม่ถึง ไม่มีแรงช่วยยันให้ถีบต่อไปได้ แต่ไซมอนก็มีวิธีแก้ไข โดยการลุกขึ้นมาจากเบาะแล้วเดินถัดๆ พาจักรยานไปข้างหน้าหน่อยนึง เพื่อให้บันไดเลื่อนไปอยู่ในตำแหน่งที่ถีบต่อไปได้อีกครั้ง ผมจึงเห็นไซมอนนั่งถีบจักรยานจนสุดตีน แล้วก็ลุกขึ้นเดินถัดๆ จักรยานไปข้างหน้า แล้วก็นั่งลงถีบต่อ ระยะทางจากหน้าร้านแว่นมาถึงหน้าร้านผม ก็คงทำให้ไซมอนเหนื่อยพอดี และเป็นเวลานานพอที่ผมจะจัดการเปิดร้านจนเรียบร้อย แล้วมายืนตั้งหลักดูพฤติกรรมของไซมอนต่อไป ...

เมื่อไซมอนถีบๆ เดินๆ จักรยานจนมาถึงหน้าร้านผม ก็ลุกออกจากจักรยานคันดังกล่าว มายืนจังก้ากางขาอยู่ตรงประตูด้านนอก แล้วเอามือขวามาถูบริเวณพุงพร้อมทำเสียง ฉึก ฉึก .. จากนั้นก็วาดแขนซ้ายกับแขนขวาไปในทิศทางเดียวกัน และสลับไขว้ไปในอากาศสองสามครั้งและเปล่งอุทานว่า "แปลงร่าง !!!"

ผมยืนยิ้มดูเจ้าไซมอนแปลงร่างอยู่สองสามที แล้วไซมอนก็ลากจักรยานให้หันไปในทิศทางตรงข้ามกับที่ถีบมา จากนั้นก็กลับไปขึ้นจักรยาน ถีบๆ เดินๆ เหมือนเดิมไปทางหน้าร้านแว่น เมื่อถึงประตูหน้าร้านแว่น ไซมอนก็ลุกขึ้นยืนโดยที่ยังคร่อมจักรยานอยู่ แล้วหันหน้าไปทางกระจกหน้าร้านแว่น ก่อนเอามือสองข้างมารวมทรงผมข้างหน้าให้ตั้งๆ ขึ้นไป เหมือนทรงพังค์

แต่งผมหล่อเรียบร้อย ไซมอนก็นั่งลงไปบนเบาะจักรยานแล้วตะโกนเรียกแม่ให้มาช่วยลากรถ (ท่าทางไซมอนคนหล่อคงเหนื่อยจัดแล้วหล่ะ)