ตามเก็บความฝัน
ชีวิตที่ผ่านมา ผมได้ตามเก็บความฝันไปแล้วหลายอย่าง อยากเรียนมหาวิทยาลัยขอนแก่น, อยากบวช, อยากไปนิวซีแลนด์, อยากเปิดร้านเน็ต, อยากพิสูจน์ว่าทำร้านเน็ตด้วย Linux ก็อยู่ได้, อยากทำประกันชีวิต, อยากมีแฟนที่นิสัยดี น่ารัก และรักเรามากๆ คนเดียว ... อืม ที่จริงก็ยังเหลืออีกหลายอย่างเหมือนกันที่ยังตามเก็บมาไม่หมด
ผมอยากเป็นนักเขียน
อยากเป็นพ่อที่ดีของลูก
เป็นสามีที่น่ารักของภรรยา
ทำครอบครัวให้อบอุ่น
มีส่วนช่วยให้สังคมดีขึ้น
ทำพระนิพพานให้แจ้ง
อาจจะมีมากกว่านี้ แต่ตอนนี้นึกไม่ออก เลยเอาไอ้ที่นึกออกมาแปะๆ ไว้ก่อน ... บางทีผมอาจจะต้องจริงจังกับการไล่ตามเก็บความฝันมากขึ้นกว่านี้ ;)
posted by NOI @ 11/23/2005 11:27:00 AM
42 Comments:
งั้นไปที่นี่เลย http://www.43things.com/
อู้ววววว
สู้ๆนะคะ
เน็ทอยากกินหมูปิ้ง
อยากเป็นนักเขียนต้องเขียน เขียน เขียน แล้วก็เขียนครับ
จริงครับ สมัยก่อนเขียนมาก สนุกมาก แต่ที่เขียนๆ ไว้ก็กระจัดกระจาย หายไปหมด (อยากเอากลับมา re-write)
สมัยนี้อ่านซะเป็นส่วนใหญ่ พอจะเขียนแล้ว เดี๋ยวก็ต้องหยุดครึ่งๆ กลางๆ กลับมาต่อไม่ติด
เคยคิดว่าจะหันไปเป็นนักเขียนเต็มตัว ให้เวลากับมันอย่างเดียวเลย แต่กลัวแม่ไม่รัก :D (เดี๋ยวไม่มีข้าวกิน)
อืม ตะกี้เข้าไปดูที่ http://www.43things.com/ มาแล้วนะครับ น่ารักดีเหมือนกัน :) ขอบคุณครับ
นึกได้อีกอย่าง ความตั้งใจอยากทำได้มาตั้งแต่เมื่อสามปีก่อน มาสำเร็จปีนี้เอง นั่นคือ "ลดน้ำหนัก" :D
ดีใจด้วยนะค่ะกับความตั้งใจที่สำเร็จไปแล้ว อย่่างน้อยตอนนี้ก็ทำให้ใครหลาย ๆ คน รวมทั้งคนโพสอยากเริ่มหัดใช้ลีนุ๊กขึ้นมาบ้างแล้ว และก็เท่าที่อ่านงานเขียนของคุณ Noi ในเว๊บนี้คิดว่าเป็นนักเขียนได้แน่ ๆ เลย
เข้ามาเพราะลีนุ๊ก แต่ตอนนี้เริ่มสนใจในงานเขียน..(^_^)
ตอนนี้ผมย้ายบ้านไปอยู่ wordpress แล้วนะครับ
หนีจากที่นี่ไปเพราะเรื่องโพสหาย, search หาข้อความเก่าๆ ยาก (แต่ไปที่นู่นเจอเว็บล่ม ... ฮา)
ลืมบอกที่อยู่ใหม่ -_-"
http://noistuff.wordpress.com
ครับผม :)
ขอบคุณมากค่ะที่ตอบ และต้องขอโทษด้วยที่วันนี้อ่านเรื่องของคุณ Noi หมดเลย (ขอสารภาพ) เพราะวันนี้หิมะตกนิดหน่อยตอนเช้า ๆ เหงา ๆ คิดถึงเมืองไทย และไม่อยากอ่านเรื่องการเมืองจาก manager แล้ว (ขอพักให้กำลังใจผู้ชุมนุมซักครู่) เลยมาอ่านเรื่องคอมฯ แต่ไป ๆ มา ๆ กลายเป็นมาอ่านงานเขียนในเว๊ปนี้ไปได้ ฮ่า รู้สึกเหมือนรู้จักเพื่อนใหม่และทำให้คิดถึงบรรยากาศแถวมนต์นมสดได้ชัดเจน หิวขนมปัง
และขออนุญาติติดตามงานเขียนนะค่ะ แต่ตอนนี้ต้องเริ่มลุยงานต่อแล้ว "สู้โว้ย" (^_^)
ด้วยความยินดีครับ :) เข้าใจความรู้สึกคนอยู่เมืองนอกครับ (ผมเคยอยากกินติ่มซำมากๆ จนแทบคลั่งมาแล้วเหมือนกัน แหะๆ) :P
วันนี้มีความสุขมากเหมือนกัน เพราะมีแสงแดดแล้ว รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตัวสไมลด์ที่ทำหน้าตาเปลี่ยนไปตามสภาพอากาศ แต่คิดว่าคงไม่ได้เป็นคนเดียว เพราะฝรั่งที่นี้ก็เป็น ต่างเข็นลูก จูงหมากันออกมาเดินเล่นรับแดดตั้งแต่เช้า มองไปจากรถระหว่างเดินทางก็อยากลงไปรับแดดบ้าง ตั้งใจจะรีบทำงานให้เสร็จเร็ว ๆ แต่ก็ไม่สามารถไปกำหนดเครื่องมือให้ทำงานตามใจได้ กว่าจะได้เห็นผลสเปคตรัมสวย ๆ ก็ป่าเข้าไปตอนหกโมงเย็น กลับถึงบ้านก็ดึกเหมือนเดิม แต่ตั้งใจไว้ว่าเสาร์ อาทิตย์นี้จะไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ ไปถ่ายรูปหมา ๆ ทั้งหลายให้หายคิดถึง "ไอ้ตูด" ที่บ้าน ยิ่งเมื่อวานตอนกินข้าวเย็นเปิดดูบางรักซอยเก้าของวันล่าสุดผ่านทาง www.doozija.com เห็นหมาน้อยพันธุ์เดียวกับไอ้ตูดก็ยิ่งทำให้คิดถึงมาก ๆ คงต้องรบกวนคุณคนดี (แฟน) ให้ช่วยอุ้มโชว์หน้า webcam ตอนคุยกันวันเสาร์นี้ซะแล้ว
ขอเล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังบ้างเพราะอ่านแต่ของคุณ Noi ฝ่ายเดียวก็ดูไม่งาม นี่ก็บอกคุณคนดีว่าเจอเพื่อนทางอินเตอร์เนต รู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็ก ๆ ที่มีเพื่อนทางจดหมาย (^_^)
ยินดีด้วยครับ :D มีความสุขกับชีวิตกันดีกว่า :D (แล้วไม่คิดถึงอาหารไทยบ้างเหรอครับ ? ให้แฟนเอาอาหารไทยมาโชว์ทาง webcam ด้วยดิฮะ) :D
เมื่อเช้าก่อนออกไปเรียนเห็นข้อความของคุณ Noi ก็นึกเรื่องสนุก ๆ เกี่ยวกับการกินของนักเรียนไทยที่นี่ออกเพียบ กะว่าจะกลับมาพิมพ์เล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้มุขหมด เพราะวันนี้มือเน่าทำเครื่องมือควอทซ์แตกสองอันในสิบนาที คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณห้าหมื่นบาท เศร้าไปเลย โปรเฟสเซอร์ก็แสนดี ไม่ว่า แถมยังมานั่งปลอบใจ อืม แต่ก็ยังเศร้าอยู่เลย แง (-_-)..หนูขอโต๊ด
เวลาที่มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น ผมจะนึกถึงประโยคนึง ที่ทำให้ผมผ่านช่วงเวลาอันเลวร้ายสมัยที่เรียนอยู่ที่นิวซีแลนด์ ประโยคนั้นคือ "Come on, it's not the end of the world" ;)
เรายังมีชีวิต มีเวลา มีความสามารถสร้างสิ่งดีๆ ให้กับโลกได้อีกมากครับ เพราะฉะนั้น สู้ว้อยยยยยย :)
เมื่อวานพอเล่าเรื่องของแตกให้รูมเมทที่เรียนกฎหมายฟัง (ตั้งชื่อไทยให้ว่า "ชมพู" เพราะีมีบุคคลิกเหมือนในเรื่อง Legally Blonde น่ารักและทำให้ห้องน้ำเป็นสีชมพูสดใสด้วยผ้าเช็ดตัว 5 ผื่น)เพื่อนถามแค่ว่าต้องจ่ายเงินป่าว พอบอกว่าไม่ต้อง ก็ยิ้มแล้วก็บอกว่า "งั้นก็ลืมไปเถอะ" อืม ก็จริงนะ แต่มันเป็นเรื่องของการจะได้รับความไว้เนื้อเชื่อใจในภายหน้าเฟ้ย ไปนอนทำใจก่อนดีกว่า หลังจากนอนหลับไปตื่นนึงก็รู้สึกดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณมาก (^_^) ...สู้โว้ย!!
วันนี้ไม่ต้องรีบไปแต่เช้าเพราะทำงานที่ในเวียนนา เดินทางแค่แป๊ปเดียว มหาลัยที่นี่เค้าแปลกดี ตัวจะถือว่าเีรียนอยู่ที่ไหนก็เหมือนกัน คือไปทำงานหรือใช้ห้องสมุดได้ทุกมหาลัยในออสเตรีย ก็ยังงงอยู่ว่าแล้วเค้าจะคิดเงินกันยังไงหว่า อย่างที่ทำของแตกเมื่อวาน (แง ยังไม่ลืมสนิทนี่หว่า)
ตอนเย็นก็ว่าจะแวะซื้อของมาแกงเขียวหวานเก็บไว้หม่ำกับข้าวหรือราดหน้าเป็นสปาเกตตี้แกงเขียวหวาน..อร่อยน๊า คนไทยกับคนเอเซียจะมีที่ซื้อของกินอยู่ 2 ที่ คือที่ Naubaug gasse กับที่ร้าน YIP HINT หรือนศ.ไทยจะเรียกกันว่าร้านเวียดนาม เพราะพี่เจ้าของเป็นคนเวียนนามที่พูดภาษาไทยได้ เวลาไปซื้อของที่ร้านนี้จะเหมือนไปเดินตลาดบ้านเราเลย มีของกินเกือบทุกอย่างของไทย แถมพ่วงด้วยมาม่าหลากหลายจากทั้งเวียนนาม จีน ญี่ปุ่น เกาหลี เรียกได้ว่าหม่ำเฉพาะมาม่าอย่างเดียวไม่ซ้ำกันได้เป็นเดือน แล้วก็มีการ์ตูนขายด้วย เย้ ๆ ถึงจะมีเฉพาะการ์ตูนตาหวานก็เถอะ อ่านอาทิตย์ละเล่มพอชุ่มชื่นใจ พอเริ่มเป็นตั้งใหญ่ก็ค่อยส่งต่อให้น้องคนไทยคนอื่นอ่านต่อไปให้คุ้ม เพราะเล่มละ 100 บาท แต่ที่พักที่อยู่ค่อนข้างไกลกับน้องคนไทยคนอื่น และแต่ละคนก็เรียนกันหนักเพราะอยากรีบกลับบ้าน(เมืองไทย)เลยเจอกันทางอินเตอร์เนตใน yahoo messenger ซะเป็นส่วนใหญ่ บางที Online เห็นกันแต่ไม่ได้คุยกันก็ยังอุ่นใจว่าถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นก็จะได้ช่วยเหลือกันได้ทันท่วงที
ที่ออสเตรียคนจะพูดภาษาเยอรมันกัน ก่อนมาก็เรียนมานิดหน่อย พอเจอของจริงฟังไม่ออกซักคำ ฮ่า ไม่น่าเสียค่าเรียนเลย ภาษาใบ้ดีที่ซู๊ด.. แต่ที่ในมหาลัยคนจะพูดและฟังอังกฤษกันได้ดีมาก ถึงสำเนียงจะเพี้ยน ๆ กันไปบ้างรวมทั้งเราด้วย แต่ก็พอกล้อมแกล้มกันไปได้ มีพูดชัดเจนที่สุดคือโปรเฟสเซอร์ เพราะเป็นคนอังกฤษ ฮ่า ก็ถือว่ายังโชคดีอยู่ ได้หัดกับคนอังกฤษตัวเป็น ๆ แถมใจดีอีกต่างหาก เหมือนอยู่กับญาติผู้ใหญ่ ตอนนี้ก็มีเพื่อนเป็นชาวออสเตรีย สวีเดน สวิตเซอร์แลน เคนย่า ฟิลิปปินซ์ หลากหลายจริง ๆ
เผลอเล่าซะยาว ขอไปทำงานก่อนนะค่ะ ขอให้วันนี้ที่ร้านคุณ Noi มีคนเข้ามาเยอะ ๆ นะ
สวัสดีค่ะ (^_^)
ขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ :D เมื่อวานมีลูกค้าเยอะจริงๆ :D เย้ ~~
เออ ที่จริงผมมีเพื่อนอยู่ที่ออสเตรียคนนึงเหมือนกันนะ เป็นเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยขอนแก่นนะครับ อยู่คณะเดียวกัน ไว้ถ้าไม่ลืมจะลองถามๆ ดูเผื่อว่าจะรู้จักกันแล้ว หรือถ้ายังไม่รู้จักกันแต่อยากรู้จักกันไว้เพื่อเป็น connection ในอนาคตจะได้ทำได้ ;)
ปกติไม่อ่านการ์ตูนตาหวานเหรอครับ ? นี่แฟนผมซื้อ "หน้ากากแก้ว" มาฝากไว้ที่ร้านตั้งนึง ผมยังไม่ได้อ่าน (เพราะมันเป็นการ์ตูนตาหวานเจี๊ยบ) แต่เห็นเธออ่านแล้วอึ้งเลย เพราะอ่านเร็วมาก แป๊บเดียวจบสองเล่มแล้ว พอถามว่าทำไมอ่านเร็วจัง เธอตอบว่า "ก็ดูแต่รูปไง" -_-"
อ่านการ์ตูนได้หมดเลย ชอบอ่านตอนกินข้าวหรือเซ็ง ๆ หน้ากากแก้วก็อ่านตั้งแต่เป็นชื่อเดิม "นักรักโลกมายา" แต่ตอนนั้นหยุดพิมพ์ไปเลยไม่รู้ตอนจบ นี่ก็จะให้แฟนซื้อไว้ให้เหมือนกันค่ะ เพราะกลัวมันหมดแล้วไม่พิมพ์มาอีก
แต่ส่วนใหญ่ชอบอ่านการ์ตูนผู้ชายมากกว่า อย่างที่ชอบตอนก่อนมาก็คือเรื่อง คุนิมิตซึ แฟนแนะนำให้อ่านเพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับกลโกงและการเลือกตั้งทางการเมืองของญี่ปุ่น สนุกมาก (อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้นักศึกษากับนักเรียนไทยหันมาสนใจการเมืองอีกครั้งก็ได้...นี่เป็นข้อสังเกตส่วนตัว)
ก่อนมาเรียนก็ติดอยู่หลายเรื่องที่เคยอ่านในพวก weekly, Boom เกือบลงแดง ฮ่า แฟนเลยให้เข้าไปอ่านใน pantip จะมีคนมา spoil เล่าเรื่องให้ฟัง บางทีล่วงหน้าก็มี โอ มันดีจริง ๆ นะจ๊อต ไม่เปลืองเงินแถมรู้เรื่องเร็วกว่าไทยอีก
ที่ออสเตรียก็มีการ์ตูนญี่ปุ่นแปลเป็นภาษาเยอรมันขายด้วย เรื่องที่เห็นก็มีหลายเรื่องที่เราอ่านจนจบแล้ว ถ้าพูดเยอรมันได้ คงตั้งโต๊ะเก็บตังค์ค่าเล่าเรื่องได้เลย ฮ่า เดินดู ๆ ไปเห็นเด็กฝรั่งมาซื้อเล่มล่าสุดที่ขาย แต่เป็นตอนเก่าประมาณปีที่แล้วของไทย ก็คิดในใจว่า "หนูอยากรู้ตอนจบป่าว พี่อ่านแล้วนะ โ๊ฮะ ๆ "
วันนี้ก็ขอให้คนเข้าร้านเยอะ ๆ อีกนะ
สวัสดีค่ะ
เมื่อเช้าเห็นข้อความที่คุณ Noi คุยเรื่องการ์ตูน เลยคึกใหญ่ กลับมาอ่านที่ตัวเองเขียนไป อืม จริง ๆ เราก็มีปีศาจร้ายซ่อนอยู่ในใจเยอะเหมือนกันเนอะ ต้องระวังอย่าให้มันหึกเหิมมากซะแล้ว อืม แล้วก็เริ่มชักไม่กล้าคุยแล้ว เขิล
(-.-)
สวัสดีครับ กำลังคิดถึงอยู่เลยเพราะว่าเข้าไปเจอ page นี้เข้าน่ะ
http://www.marsmag.net/?ref=http%3A//www.marsmag.net/s1000_obj/front_page/page/49.html&url=http%3A//www.marsmag.net/s1000_obj/front_page/page/75.html%3Fcontent_id%3D2036
กำลังว่าจะเข้ามาบอกว่าไปเจอเว็บเกี่ยวกับ เวียนนา ก็เจอข้อความของคุณก่อนแล้ว :D
สวัสดีเช่นกันครับ :)
อุ๊ย.. ตอนแรกเปิดแค่ www.marsmag.net ตกใจหมดเลย เห็น Popup นึกว่าคุณ Noi จะแนะนำให้ไปเป็นเป็นกองบรรณาธิการ วารสาร Mars...ไม่ได้เปรี้ยว ซ่า แฝงความน่าหยิก ขนาดนั้นหรอกค่ะ (ข้อความคุณสมบัติที่วารสาร mars ต้องการ) ฮ่า ฮ่า
เปิด web ที่ให้มาทั้งหมด ถึงรู้ว่าจะให้อ่านข้อมูลเกี่ยวกับเวียนนา โธ่ แล้วไป (ู^_^) ขอบคุณมากค่ะ เคยไปทานกาแฟที่ Hundertwasser มาแล้วค่ะ บรรยากาศร้านดีมาก แต่อีกที่ยังไม่เคยไป เริ่มเก็บตังค์ไว้ไปหม่ำขนมเค้กบ้างดีกว่า เวียนนาโดยรวม ๆ ก็เป็นอย่างที่เขียนไว้ค่ะ และก็เป็นเมืองที่สวยและโรแมนติกเหมาะกับการพาหวานใจมาเที่ยว ไว้คุณ Noi แต่งงานแล้วมาฮันนีมูนที่นี่สิค่ะ
วันนี้ขอให้คนเข้าร้านเยอะ ๆ นะค่ะ โอมเพี้ยง
ปล. ปรกติเป็นคนห้าว ๆ บ๊อง ๆ ไม่ค่อยเรียบร้อยนัก ถ้าไม่สุภาพก็อย่าถือสานะค่ะ
พักเที่ยงมาเม้าต่อ (^_^)
ไปอ่านที่คุณ Noiเขียนเรื่อง "รักยม" ก็เลยไปลองหารูป หัวใจร้อยดวง ใน Google ไม่เห็นมีรูปเลย แม่ค้าเห็นคุณ Noi หน้าตาอินเลิฟ เลยหลอกอำชื่ออะป่าว
แต่ไม่เคยคิดว่าจะมีคนชอบตั้งชื่อของเหมือนเราด้วย ตอนนี้ก็มีเพื่อนสนิทตระกูล จ จาน ที่ไปใหนด้วยกันตลอดก็คือ "เจ้าจ่อย" (Fujitsu LifeBook S-4572) ตััวเล็ก อายุ 5 ขวบแล้วแต่ก็ยังทำงานดีอยู่) "เจ้าแจง" ( Talking Dictionary) "เจ้าชัดเจน"(มือถือที่ฟัง MP3 ได้ ขาดไม่ได้เวลาทำงาน) และ "เจ้าชัดแจ้ง" (กล้องดิจิตอล ของสำคัญของนักเรียนไทยที่พร้อมจะแปลงร่างเป็นกระเหรี่ยงทัวร์ได้ตลอดอย่างเรา) นี่ก็ก่อนมาก็พึงทิ้ง "เจ้าจิ้ม" ไว้ให้แฟนใช้เวลาทำงานเพราะเราไม่ค่อยได้ใช้...ฮ่า รู้ป่าวว่ามันคืออะไร ? และก็ชอบที่จะถ่ายทอดการตั้งชื่อของให้กับเพื่อน ๆ กับน้อง ๆ โดยถามคนที่พึงซื้อของมาว่า "ตั้งชื่อมันอะยัง" ล่าสุดมีน้องซื้อคอมฯ มาก็เริ่มตั้งชื่อคอมฯว่า "ไอ้กาก" โอ..คิดได้ไงเนี้ย
แล้วก็เรื่อง "ข้าวขาหมู" อืม มีรูปด้วย เหมือนจะแกล้งกันชัด ๆ เห็นแล้วก็อยากกินมากกกกกก ลุงค่ะ หนูขอข้าวขากิพิเศษ ใส่ไข่ ใส่ผักเยอะ ๆ ...โอ้ย อยากกิน ว่าแล้วก็ไปหม่ำมาม่าดีกว่า แง แง
บายค้า. (^_^)
ปล. เรื่อง Linux ได้ไปเป่าหูคุณแฟนให้ศึกษาแทนไปก่อน..แล้วค่อยมาสอนเราต่ออีกที (โฉดจริง ๆ ไอ้ตัวนี้ ฮ่า ฮ่า)
แฟนผมจองนิวซีแลนด์ไว้แล้วครับ เพราะเธอพอจะรู้จักเพื่อนชาวนิวซีแลนด์ และญี่ปุ่น ของผมที่เคยมาเที่ยวเมืองไทยด้วยน่ะครับ เลยอยากถือโอกาสกลับไปเยี่ยมพวกเขาบ้าง :D
ผมเคยตั้งชื่อให้ข้าวของเมื่อสมัยเรียนอยู่ขอนแก่น มีมอเตอร์ไซค์ชื่อ ถ่อยศักดิ์ (มอเตอร์ไซค์เพื่อนๆ ก็มีชื่อเหมือนกัน .. กัมปัง ย่อมาจาก กัมปนาท จำได้คันเดียว) พอทำงาน มีโทรศัพท์มือถือชื่อดำเกิง Phonelink ชื่อ แดงต้อย อย่างอื่นจำไม่ได้แล้วอะ -_-"
แฟนคุณอยู่เมืองไทยใช่เปล่าครับ ให้ผมส่งสารพัด Linux Live CD ไปให้ลองเอาไหมครับ ? :D
ขอบคุณมากค่ะ จะถามคุณแฟนก่อนนะค่ะว่ามีหรือยัง
นิวซีแลนด์ เคยไปเมื่อประมาณสามปีที่แล้ว ไปช่วยอาจารย์ไทยทำงานที่นั่นประมาณ 2 อาิทิตย์ แต่ก็ได้เที่ยวนิดหน่อย ได้เดินเล่นที่เวลลิงตั้น แล้วก็ขับรถตู้ไปเที่ยวกันทางเหนือ ไปถึง Timaru(ถ้าจำไม่ผิด) จำได้ว่าเป็นเมืองที่สวยมาก เป็นเมืองที่มีกลิ่นกำมะถันของน้ำพุร้อนทั้งเมือง มีควันออกมาจากท่อน้ำ กับซอกถนนด้วย ตื่นเต้นมาก เหมือนบรรยากาศมาคุ (ในหนังยอดมนุนย์ เวลาปีศาจออกมา) แล้วก็ไปเที่ยวเมืองน้ำพุร้อนที่เป็นของคนท้องถิ่น ได้ตัวอย่างดินแปลก ๆ กลับมาทำงานต่อด้วย อือ อาจารย์ให้ไปทำงานนี่เอง ไม่ได้ให้ไปเที่ยวซักหน่อย (^_^)
เวลาส่วนใหญ่ที่ไปเที่ยว หมดไปกับการนั่งรถเพราะแต่ละที่ไกลกันมาก วิวสวยดี แต่ตอนนั้นไม่เห็นหิมะเพราะเป็นช่วงเืดือน เมษายน ตอนเห็นแกะตัวแรกท่ามกลางสีเขียวของหญ้า ตื่นเต้นกันมาก จอดถ่ายรูปกันใหญ่ แต่พอขับไปอีกหน่อย โอ มีเป็นฝูงเลย และก็มีแกะเป็นเพื่อนเราไปตลอดทาง..ก็อยู่นิวซีแลนด์นี่เนอะ
เคยดูในทีวีนำเที่ยวเกาะใต้ น่าไปมากเลย ยังคิดอยู่ว่าถ้ามีโอกาสจะไปเที่ยวอีกซักครั้ง ไปแบบเที่ยวอย่างเดียว ไม่ต้องถือถุงเก็บตัวอย่างดินกับช้อนเล็ก ๆ ไปนั่งยอง ๆ แอบเก็บดินมาวิจัย (^_^)
ปล. หวังว่าชุมนุมที่เมืองไทยวันนี้คงไม่มีความรุนแรงนะค่ะ เป็นห่วงพ่อกับแม่ ไปชุมนุมด้วย แอบไปกันเอง โทรไปถึงรู้ เลยบอกให้คุณแฟนไปดูแลไม่ทัน เป็นห่วงจัง
มาเปิดดูภาพใน google ดูอีกที เมืองที่เคยไปชื่อ Rotoroa ค่ะ ปล่อยไก่กับคนคุ้นเคยนิวซีแลนด์ไปซะแล้ว
สวัสดีค่ะ วันนี้ก็ขอให้มีคนเข้าร้านเยอะ ๆ นะค่ะ
กำลังจะบอกว่า Timaru อยู่เกาะใต้ครับ แหะๆ เมืองที่ผมเคยไปอยู่นั่นแหละครับ :D
ที่ชุมนุมกันคงไม่มีอะไรมั๊งครับ แต่ทำให้รถติดมากๆ เลยอะ วันนี้ผมไปซื้อของที่พันธุ์ทิพย์ ปกติรถไม่เคยติดมากขนาดนี้ แต่วันนี้หลับอยู่บนรถเมล์ไปหลายรอบแล้ว ยังมาไม่ถึงร้านเลย -_-"
วันนี้มีความสุขมากจนไม่อยากรอเวลาเช้าเพื่อเล่าให้คุณแฟนฟัง...กลัวลืม..ขอเล่าให้คุณ Noi ฟังก่อนแล้วกันนะค่ะ
พึงกลับจากไปดูบัลเล่ย์มาเรื่อง เจ้าหญิงหงษ์ขาว (Schwanensee http://www.staatsoper.at/Content.Node2/en/spielplan/spielplan_detail_werkbeschreibung.php?eventid=458461) สวยมาก ๆ เลย เหมือนอยู่ในฝัน ยืนดู 4 ชั่วโมงไม่รู้สึกว่าเหนื่อยเลย บรรยายไม่ถูก แต่รู้สึกมันสวยงามสุด ๆ เพลงก็เพราะมาก นางเอกที่เต้นก็เต้นได้เหมือนหงษ์จริง ๆ งามสุดบรรยาย เฮ้อ วันนี้ต้องหลับฝันดีแน่ ๆ เลย
วันนี้เกือบไม่ได้ดูเพราะเสร็จงานช้า แต่รูมเมทน่ารักมาก (ปลื้ม)มายืนรอซื้อตัวยืนให้ตั้งเกือบสามชั่วโมง ถึงได้ตัวยืนที่ดีขนาดนี้ น่ารักสุด ๆ เลย น้องชมพูเนี้ย ตั๋วยืนที่ดูกันราคาแค่ 3.5 ยูโร แต่ต้องมาเข้าคิวก่อนเวลาขายเพราะจะได้ซื้อตั๋วก่อนแล้ววิ่งไปผูกผ้าจองที่ยืนได้ที่ดี ๆ ถ้าไม่ผูกผ้าจะไม่มีที่ยืนเลยหรือโดนบังหมดดูไม่เห็นอะไร บล๊อกสำหรับตั๋วยืนราคานี้จะอยู่ตรงกลางตรงกับเวทีพอดี เป็นเหมือนสลัม คือ บล๊อกเดียวคนเกือบ 50-70 คนยืนเบียดกันดู แต่ก็เป็นที่ ๆ เยี่ยมมาก ๆ อยู่กลางเวทีพอดี และบล๊อกเหนือหัวเราจะเป็นที่นั่งของพวกไฮโซ ที่จะแต่งตัวหรู ๆ มาดูกันราคาก็ตกที่นั่งละเป็น 100-200 ยูโร จึงถือว่าคุ้มกับเวลาที่มานั่งรอ..ยิ่งวันนี้ด้วยแล้ว สวยมากกกกกกก ยังเคลิ้มอยู่เลย เฮ้อ
ชักเริ่มเหมือนมาอาศัยเขียนบันทึกของตัวเองในเว๊ปของคุณ Noi เลยชักละอายใจ และเริ่มสนุกกับการเขียนบันทึก วันนี้เลยไปเปิด wordpress ของตัวเองบ้าง แต่ยังไม่ได้ลองเล่นดูเลยว่าทำไงได้บ้าง ขออาศัยอีกวันแล้วกันนะค่ะ
สวัสดีค่ะ ขอให้คนเข้าร้านเยอะ ๆ นะ
ปล. อายจังกับชื่อเมืองที่ผิด..แฮะ ๆ แสดงว่าที่ไปมาจำอะไรไม่ได้เลยจริง ๆ ต้องไปใหม่ซะแล้ว (ู^_^)
เข้ามาโพสได้ตามสบายเลยครับ :) ผมได้ตามอ่านด้วย สนุกดีครับ :)
เมื่อไม่นานมานี้ ผมฝันว่าได้ไปดูคอนเสิร์ตของ หิน เหล็ก ไฟ ได้ฟังพี่โป่งร้องเพลงที่ไม่เคยได้ยินจากที่ไหนมาก่อน แต่พอมารู้ตัวว่ากำลังฝัน เลยพยายามนึกว่า เอ๊ะ หรือว่าเราเคยไปได้ยินเพลงนี้มาจากที่ไหนหรือเปล่า จนตื่น เสียดายชะมัด -_-"
ไม่ต้องกังวลเรื่องสถานที่หรอกครับ เพราะผมก็ไม่เคยจำอะไรได้เลยเหมือนกันอะ (แหะๆ ...)
ไปลองเขียนไว้ใน wordpress ของตัวเองแล้ว แต่รู้สึกเหงาจัง เลยต้องขอกลับมารบกวนอีกที "ขอความกรุณาด้วยนะคะ" กล่าวพร้อมกับก้มตัวแบบสาวญี่ปุ่น..(^_^)
คุณ Noi ชอบเพลงร๊อกเหรอค่ะ เคยฟังพี่โป่งเหมือนกันแต่ชอบสมัยที่ร้องอยู่กับ"ดิโอฬาร"มากกว่า ปรกติก็ฟังเพลงได้ทุกแนว..แต่ยกเว้นแร๊ปขอบาย ที่ฟังบ่อย ๆ ตอนทำงานก็จะเป็นเพลงเสียงธรรมชาติค่ะ ฟังครั้งแรกก็ที่นิวซีแลนด์ ชอบมาก เลยซื้อ CD-Audio มาเป็นของฝากให้พ่อ แต่พ่อไม่ชอบแบบที่มีเสียงนกจิ๊บ ๆ แบบนี้ เราเลยยึดมาฟังเอง (เล็งไว้แล้ว ฮ่า) ที่พันธ์ทิพย์ก็มีขายเป็น MP3 ชุด Sound of Nature คุณ Noiลองซื้อมาเปิดให้ลูกค้าฟังสิค่ะ โอ..แต่อย่าเลย เดียวหลับกันหมดร้านแน่ ไม่เอาดีกว่าเนอะ
สวัสดีค่ะ ขอให้พรุ่งนี้คนเข้าร้านเยอะ ๆ นะ โอมเพี้ยง
ปล. มีเกมมาแนะนำ ชื่อ Samorost เป็นเกมผ่านด่านแบบกราฟิก น่ารักมาก ตัวเล็ก ๆ เดินดุ๊ก ๆ แต่ส่งไปให้ไม่ได้ค่ะ ไม่รู้วิธีส่งไฟด์ให้ แล้วก็ไฟด์ค่อนข้างใหญ่ แต่เพื่อนออสเตรียที่แนะนำมาบอกว่าโหลดจากอินเตอร์เนตได้ ว่าจะบอกคุณแฟนให้เล่นด้วยเหมือนกัน..จะได้ช่วยหาวิธีผ่านด่าน..กำลังติดอยู่ไปไหนไม่ได้ ฮ่า
อ้าว ก็เอา url มาทิ้งไว้ดิครับ ผมจะได้ตามอ่าน และเก็บเข้าไว้ใน Feed Collections :D
ปกติผมชอบ Jazz กับ Easy Listening ครับ ;) ร๊อกฟังได้ แต่ แร๊พขอบายเหมือนกัน ... สมัยเรียนอยู่ขอนแก่นเกลียดแร็พมาก เพราะตอนนั้นนอนกลางวันอยู่ที่ชมรม แล้วเป็นช่วงที่เขากำลังนิยมนำเพลงไทยมาทำเป็นแร็พ เพื่อนก็เปิด ผมก็หลับ เพลงก็เข้าไปในประสาทการรับรู้ของเราด้วย ปรากฏว่าในฝันคราวนั้น ทุกคนพูดกันเป็นแร็พไปหมด แล้วผมฟังไม่รู้เรื่อง -_-" ตื่นมาเคื๊อง เคือง ... (แต่ชอบฟัง โจอี้ บอย ชุดแรกนะครับ สมัยนั้นดันฟังออกแฮะ แหะๆ)
สมัยก่อนฟัง "อย่าหยุดยั้ง" ของ The Olarn Project ผมก็ชอบ แต่ว่าไม่ได้ติดตามข่าวของวง จนกระทั่งชุด หูเหล็ก ออกมา วันนึงเพื่อนสนิทมาพิมพ์รายงานที่บ้าน แล้วผมจะหลับรอ แต่มันไม่ยอม ก็เอาซาวน์เบาท์มาเสียบใส่หูผม ... ขึ้น Intro. (เพลงแรกหน้า A) เสียงว๊าน .. หวาน เพราะมาก ชอบจัง แล้วก็เข้าเพลงหูเหล็ก .. ผมสะดุ้งตื่น ต้องลุกมานั่งฟังเลย :D
หลังจากนั้นก็เลยชอบฟังครับ ชอบเสียงพี่โป่ง สูงมาก เจ๋งดี ;) และตอนเอนทรานซ์ก็ฟังเพลงชุดหูเหล็กทุกวัน ยิ่งก่อนเดินทางไปสอบ แต่งตัวอยู่ในห้อง ต้องฟังสองเพลงแรกของหน้า B ก่อน ;) (เหนือคำบรรยาย กับ ฟ้าขอท้าทาย)
เมื่อวานตอนเที่ยงพออ่านที่คุณ Noi เขียนจบ ก็เหมือนกับได้ยินเสียงพี่โป่งร้องเพลงที่ชอบ "ยินเสียงเพลงกล่อม หยาดนมที่เคยลิ้ม.. ." จำชื่อเพลงไม่ได้ (อีกแล้ว) แล้วก็รู้สึกอยากฟังเพลงชุดหูเหล็กขึ้นมาเลย..แต่ไม่มี..เลยไปเอาเพลงของ Queen มาฟังแทนก่อน (^_^)
เมื่อวานมีอะไรเกิดขึ้นเยอะ อยากเล่าให้ฟัง แต่ตอนนี้บอกได้แค่คำเดียวว่า "เหนื่อย" ตัวจินตนาการบินหนีไปหมดแล้ว มีแต่ผียายแก่เกาะหลัง ขอไปพักอาบน้ำ หม่ำกาแฟก่อนดีกว่า....(+_+)
สวัสดีค่ะ
เพลงนี้ไงครับ ;)
..เหนือคำบรรยาย..
ยินเสียงเพลงกล่อม หยาดนมที่เคยลิ้ม
ใครเล่าเฝ้าอุ้มชู เลี้ยงดูเรามาจนเติบใหญ่
หากแม้นสามารถเรียงร้อยดาวและเดือน ด้วยสายรุ้งได้ดังใจ
เพื่อลูกทุกสิ่งมอบให้
ใครเล่าจะห่วงตัวเราเท่าเทียมฟ้า
ใครเล่าใครรักเรามากกว่าผืนน้ำทะเลกว้างใหญ่
พระคุณแม่ใหญ่หลวงนัก พระคุณพ่อใหญ่หลวงนัก
ค่าเลิศเลอเหนือคำบรรยาย ลูกกราบน้อมบูชา
พระคุณพ่อและแม่ใหญ่หลวง
พระคุณพ่อและแม่ใหญ่หลวง
ค่าเลิศเลอเหนือคำบรรยาย
ลูกกราบน้อมบูชา
...
คุ้นๆ ว่าผมมีไฟล์เสียงเป็น .ogg อยู่ด้วยนะ เดี๋ยวหาก่อน แล้วจะมาบอกว่าอยู่ที่ไหน ;) เผื่ออยากฟัง online :)
ขอบคุณมากค่ะ รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย ตอนบ่ายโทรหาแม่กับพ่อดีกว่า..แต่ตอนนี้ต้องไปลุยต่อแล้วค่ะ ฮึบ ฮึบ "สู้เค้าไอ้หนู"
ฟังเพลงแบบ .ogg ได้หรือเปล่าครับ ?
มีเพลง "เหนือคำบรรยาย" แบบ .ogg อยู่ที่เว็บ http://www.filelodge.com/files/room12/290251/ แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพลงไหนนะครับ ลองหาดูละกัน (ตอนนี้ผมเข้าเว็บนั้นจากเมืองไทยไม่ได้ครับ เลยไม่ได้ค้นให้น่ะ)
เมื่อเช้าก่อนออกมาทำงาน ก็เข้าไปกอดไปอ้อนแม่ เพราะว่าวันนี้หวยออก เผื่อแม่ถูกรางวัลใหญ่จะได้ไม่ลืมลูกคนนี้ (อิอิ) :D
http://www.filelodge.com/files/room12/290251/the_olarn_project06.ogg
ได้มาแล้วครับ ;)
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ ที่ช่วยหา web เพลงของดิโอฬารให้ ที่หายไปหลายวันเพราะยุ่งมาก ๆ ทั้งประเมินผลจบ เก็บข้าวของ ลาเพื่อนฝูง และอื่น ๆ อีกมากมาย อยู่บนเครื่องหลับเป็นตายเลย...ตอนนี้ กลับมาบ้าน (เมืองไทย)แล้วค่ะ มาถึงทันเลือกตั้งพอดีเลย แต่ยังไม่ได้หม่ำข้าวขาหมู คงเป็นโปรแกรมของวันนี้อย่างแน่นอน..เจอกัน..ข้าวคากิพิเศษ และเมื่อกลับมาถึงก็อย่างที่รู้ ๆ เราคนไทย แค่สวัสดีญาติมิตร และแจกของฝากก็แย่แล้ว และก็ต้องเล่าเรื่องซ้ำ ๆ ที่ออสเตรียให้ฟังกันหลาย ๆ รอบ แต่ก็อบอุ่นแบบไทย ๆ เราเนอะ และก็เพราะต้องมีของฝากช๊อกโกแล๊ตเยอะแยะ เืกือบไม่ได้ขึ้นเครื่องเพราะน้ำหนักของเกิน ได้แต่ทำตาปริบ ๆ แบบหมาน้อยบอกเ้จ้าหน้าที่ว่า "หนูมาเรียน อยากเอาช๊อกโแล๊ตออสเตีย Product ไปฝากที่บ้านค่ะ...Pleasessssss"
สวัสดีค่ะ ให้คนเข้าร้านเยอะ ๆ นะค่ะ (^_^)
ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ :D
เว็บอย่างเป็นทางการของวง The Olarn Project คือ http://www.theolarnproject.com/ นะครับ (มีเพลงให้ฟังออนไลน์ด้วยมั๊ง) ;)
เมื่อเช้าผมซัดข้าวขาหมูมาเหมือนกันครับ :D
หม่ำข้าวขาหมูเป็นข้าวเย็นวันที่สองแล้ว ที่แรกก็ในห้าง ที่สองก็ข้างทางร้านดังร้านนึงแถวบางบอน แต่ก็ยังไม่ประทับใจเลยแฮะ ส่งสัยคุณ Noi บรรยายขาหมูแถวบ้านไว้มากแต่ขาหมูยิ้ม ๆ เค้าขายเฉพาะช่วงเช้าใช่ไหมค่ะ คงต้องหาโอกาสไปทำบุญตอนเช้าที่วัดสุทัศแล้วแวะหม่ำขาหมูเสียหน่อยแล้ว (^_^)
กลับมาตั้งใจจะโอนข้อมูลลงในคอมฯ ของที่บ้านเพื่อจะได้เอา "เจ้าจ่อย" มาลงเป็นลีนุ๊ก และหัดใช้ Free program แต่ก็ต้องเลื่อนกำหนดไปซะแล้วเนื่องจากเจอไวรัสตระกูล W32** หลายตัวทีเดียว ต้องหาวิธีฆ่ามันให้หมดก่อน...ถามในพันธ์ทิพย์บางตัวดูต้องใช้วิธีค่อนข้างซับซ้อน..แย่จังเลย..เค้าทำไวรัสกันมาทำไมน๊า..(@_@)
บ๊ายบายค่ะ
ปล.ควันหลงออสเตรีย-ก่อนกลับมาตอนเดินซื้อของฝาก ย่านชอบปิ๊งน่ารักมากเลยค่ะ เต็มไปด้วยกระต่าย เพราะเป็นเทศกาลอีสเตอร์ เห็นเค้าเรียก Rabbit easter มีทั้งตุ๊กตา ช๊อกโกแล๊ตและของแต่งบ้านมากมายเป็นรูปกระต่ายกับไข่กลม ๆ ถามเพื่อนออสเตรียว่า กระต่ายไม่ได้ออกไข่ทำไมต้องเป็นกระต่าย เพื่อนก็บอกว่าไม่รู้ แต่เค้าเชื่อว่ากระต่ายจะแบกไข่ความสุขมาให้ในวันอีสเตอร์ แต่ก็คิดเอาเองว่าน่าจะเป็นเพราะเทศกาลนี้อยู่ในช่วงเริ่มของฤดูใบไม้ผลิที่มีกระต่ายออกมาวิ่งเล่นให้เห็นเต็มไปหมด..คิดเอาเองค่ะ (^_^) ที่เมืองไทยรู้สึกจะไม่มี แ้ล้วที่นิวซีแลนด์มีแบบนี้ไหมค่ะ...เล่าให้ฟังหน่อยค่ะ..อยากรู้จัง
ที่นิวซีแลนด์ก็มีเทศกาลอีสเตอร์เหมือนกันครับ แต่ผมจำไม่ค่อยได้ คุ้นๆ ว่ามีช็อคโกแลตเต็มไปหมด :D
ตอนไปนิวซีแลนด์ ผมอยู่แค่ปีกว่าเองครับ แล้วก็เป็นช่วงค่าเงินบาทลอยตัว เลยรีบเรียน รีบกลับครับ (รีบกลับเพราะคิดถึงแฟนคนก่อนด้วยน่ะครับ แต่พอกลับมาปุ๊บ ก็เลิกกันคืนนั้นเลย) -__-" แล้วก็เลยไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหน (ไม่อยากออกไปด้วยแหละครับ หนาว .... บรื๋อ)
แฮะ ๆ ขอโทษด้วยค่ะ เลยไม่กล้าถามอะไรอีกเลย เอาเป็นว่าถามอาการแล้วกันค่ะ ว่าข้อมือดีขึ้นหรือยัง (^_^)
คุณ Noi ไม่ค่อยได้เที่ยวไว้เยอะก็ดีไปอย่างนะค่ะ เพราะตอนกลับไปเที่ยวนิวซีแลนด์อีกครั้งตอนฮันนีมูน จะได้เหมือนกับไปเจอสถานที่ใหม่ ๆ ด้วยกันเป็นครั้งแรกกับคนรักของเรา ดีออกค่ะ (^_^)
สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
เวลาที่ไม่มีงานพิมพ์ก็ไม่เจ็บนะครับ พิมพ์ตอบกระทู้ได้นิดหน่อย แต่เมื่อไหร่มีลูกค้ามาจ้างพิมพ์งานปุ๊บ อาการกำเริบเลยอะ -_-" (ชักน่าสงสัยว่ามีโรคขี้เกียจเข้าแทรกซ้อนหรือเปล่านิ อิอิ) :D
วันจันทร์หน้านี้จะเริ่มชีวิตทำงานแบบมนุษย์เงินเดือนอย่างเต็มตัว รู้สึกกังวล..ชีวิตเริ่มจะเข้าสู้รูปแบบของพ่อกับแม่ ทำงานเต็มที่เพื่อเงินเดือน แต่งงาน (ปีหน้า) มีลูกแล้วก็เลี้ยงลูก หลาน แล้วก็แก่ แล้วก็ตาย..อืม..เป็นวัฎจักรของชีวิตจริง ๆ แต่รูปแบบของการมีครอบครัวที่อบอุ่น และมีลูกน้อย ๆ ก็เป้นความฝันของคนหลายคน (คุณ Noi ด้วย) เพราะงั้นมันต้องมีอะไรดี ๆ รออยู่แน่เลย.. (^_^) ที่เรายังไม่รู้สึกตื้นเต้น อาจเป็นเพราะยังไม่พร้อมหละมั๊ง ยังอยากเป็นเด็ก ๆ อยู่ (คุณแฟนบอก)
ว่าแต่ตอนนี้ก็รู้สึกอยากกลับไปเป้นนักเรียนอีกแล้ว..แย่จัง..ตื่น ๆ แล้วก็โตเสียทีนะไอ้หนู
เพื่อนคนหนึ่งของผมเคยบอกว่า สมมติว่าเรากำลังเดินทางไปเที่ยวพัทยา ... หลายๆ คนอาจต้องการเร่งเดินทางให้ไปถึงพัทยาเร็วๆ โดยหวังว่าจะไปเก็บเกี่ยวความสุขที่พัทยา โดยลืมมองดูความสวยงามข้างทาง ลืมเก็บเกี่ยวความสุขในระหว่างการเดินทาง
ผมเห็นด้วยกับเขา :) เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลอะไรหรอกครับ และอย่าลืมเก็บเกี่ยวความสุขในทุกช่วงเวลาของชีวิตไว้ด้วย ;)
คา-พี-เดียม ครับ :) "ฉกฉวยวันเวลานั้นไว้" จากเรื่อง "ครูครับ เราจะสู้เผื่อฝัน" (The Death Poet Socity)
Post a Comment
<< Home