เอาสิ แน่จริงหายอีกสิ

ขู่มันไว้ก่อน (เจ้า blogspot นี่แหละ) เผื่อว่ามันจะทำตัวดีขึ้น

เหมือนอย่างคอมพิวเตอร์ที่ร้าน (เครื่องที่เป็นวินโดวส์นั่นแหละ) พอรวนมากๆ แล้วตั้งใจจะฟอร์แมท มันก็จะทำตัวดีขึ้นมาอย่างทันตาทีเดียว ใช้งานได้ดีไปอีกสามสี่วัน ก็รวนอีก ต้องขู่กันบ่อยๆ

เจ็ดวันที่ผ่านมา ฟอร์แมทเครื่องวินโดวส์ไปไม่ต่ำกว่าห้ารอบ ... แบบว่าหลังๆ ไม่ขู่แล้ว จับฟอร์แมทเลย ส่วนจำนวนรอบที่มีมาก เป็นเพราะลืมวิธี และขั้นตอนในการติดตั้ง (พวก drivers ต่างๆ ต้องลงตามขั้นตอนนะ ไม่อย่างนั้น แฮงค์กระจาย) แล้วขี้เกียจมาแก้ปัญหา เลยใช้วิธีฟอร์แมทนี่แหละ ไวที่สุดแล้ว

====
มะนาว เจ็ดสิบลูก สิบบาท ... ซึ้อมาถุงนึง แบ่งให้พี่ร้านเน็ตใกล้ๆ กัน และแนะนำวิธีทำน้ำผึ้งผสมมะนาว พี่เขาเลยแบ่งน้ำผึ้งมาให้ถุงนึง (ประมาณว่าทำน้ำผึ้งผสมมะนาวได้เกือบสิบแก้ว)

มะนาวถูก ไข่แพง .. อยากกินไข่เจียวหมูสับ แต่กลัวได้น้อย (กลัวเขาใส่ไข่ให้แค่ เศษสามส่วนสี่ฟอง ขยักไว้ขายต่ออีกหน่อยนึง)

====
เมื่อวานแฟนซื้อ Mister Donut มาฝากกล่องนึง ... อารมณ์ว่าเธออยากชิมอย่างละนิด (ไม่กล้ากินเยอะ กลัวอ้วน อิอิ) ที่เหลือเลยโดนเราซะด๊วบคนเดียวหมด

โดนัทแบบใหม่ ที่เรียกว่า "พอน กะ ริง" หรือ "พอน เกอ ริง" อะไรนี่แหละ เป็นลูกๆ มีวงละแปดลูก ราคาสิบห้าบาท เฉลี่ยลูกละสองบาท (ลดให้บาทนึง)

รสชาติคล้ายๆ ปาท่องโก๋นะ แต่ว่าเหนียวกว่านิดหน่อย เหนียวคล้ายๆ หมากฝรั่ง แต่ดีกว่าหมากฝรั่งตรงที่ไม่ติดฟันปลอม ...

สรุปว่าเมื่อวานไม่ได้กินข้าวเย็น เพราะกินโดนัท กุ้ยช่าย ลูกชิ้นปลากราย ชาเย็น (ทั้งหมดทั้งสิ้นนั้นคือแย่งแฟนกิน)

====
วันนี้แฟนไปทำงาน ไม่มีคนซื้อขนมมาฝาก ตกเย็นหิว (มื้อเที่ยงบะหมี่หมูแดงให้มานิดเดียวเอง -_- ฮือๆ)

ไปซื้อคาลบี้ถุงใหญ่สิบเก้าบาทที่ 7-11 บอกพนักงานว่า อย่ายกมือไหว้ผมนะ ผมเขิน ถ้ายกมือไหว้ ผมจะไม่มาซื้อของอีก ... เขาก็ยิ้มๆ พอจ่ายตังค์เสร็จ เดินออกมาจากเคาท์เตอร์หน่อยนึง น้องก็ยกมือขึ้นมาไหว้ ขอบคุณครับ คงกะว่าเราจะไม่เห็น ... แต่พอดีเห็น น้องก็เลยเขินแทน

ลำบากใจเหมือนกันเนอะ พนักงานก็ต้องทำตามหน้าที่ แต่เราไม่ชอบนี่นา เพราะรู้สึกว่ามันเฝือ มันเกินไป มันไม่จริงใจ ไหว้ไม่ดูหน้าเลย เราออกจะหน้าตาอ่อนเยาว์เป็นรุ่นเดียวกันได้ มายกมือไหว้เราทำไมให้เขิน

เดี๋ยวต้องหามุขไปแกล้งพนักงาน 7-11 ซะหน่อยแล้ว