High & Low

ผมเคยดูภาพยนตร์เรื่อง The story of us แล้วประทับใจที่ครอบครัวของตัวเอกจะมีการพูดคุยกันทุกเย็นเมื่อทุกคนมาพร้อมกันที่โต๊ะอาหาร และจะแบ่งปันประสบการณ์กัน โดยการเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นๆ ว่า เหตุการณ์ไหน หรือเรื่องอะไรบ้างที่เป็น High และเหตุการณ์หรือเรื่องอะไรบ้างที่เป็น Low ของแต่ละคน

ที่จริงเมื่อตอนที่ผมอาศัยอยู่ในแฟลตที่นิวซีแลนด์ บรรดา flatmates ที่อยู่ด้วยกันก็มักจะถามไถ่กันเสมอว่า "How was your day?" คำตอบส่วนใหญ่ก็จะเป็น "Not too bad" "So so" "Good" ส่วนผมซึ่งพยายามจะหัดพูดภาษาอังกฤษก็จะเล่าเรื่องต่างๆ ให้พวกเขาฟัง (นอกจากตอนที่กำลังเซ็งๆ ก็ "Not too bad" กับเขาเหมือนกัน) จากนั้นพวกเราก็จบการสนทนาด้วยคำพูดของฝ่ายที่ถามว่า "That's the story" แต่ผมก็มักจะต่อล้อต่อเถียง (หยอก) ต่อว่า "But it's real, I didn't make it up though" แล้วก็ฮากัน (พวกเขาคงนึกว่าไอ้นี่มันติงต๊อง เพราะไม่มีใครเขาทำกันแบบที่ผมทำ)

จากความประทับใจในหนัง The story of us ทำให้ผมคิดจริงๆ จังๆ ว่า เมื่อผมมีครอบครัว และมีลูก ผมอยากจะชวนทุกคนเล่น High & Low กันทุกวัน เพื่อสร้างสัมพันธภาพอันดีของครอบครัว

วันนี้ผมจึงมาฝึก มาเล่าให้ฟังก่อนว่า High กับ Low ของวันนี้ของผมมีอะไรบ้าง
High
๑. ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดจากอะไร แต่รู้สึกตั้งแต่ลืมตาตื่นว่า วันนี้มีความสุขจัง อยากมาเปิดร้านเร็วๆ (แต่ก็มาสายเหมือนเดิมนั่นแหละ แหะๆ)
๒. ตอนค่ำพี่ชายคนเล็กของผมโทรมา และผมมีโอกาสได้้คุยกับหลานสาวคนสุดท้องของตระกูลด้วย แม้ว่าน้องใบเตยจะยังพูดไม่เป็นประโยค แต่ก็ทำให้ผมมีความสุขที่ได้รับรู้ถึงการเจริญเติบโตของหลานตัวน้อย

Low
๑. ตอนบ่ายเน็ต adsl 1024/512 ล่ม ... ต้อง up ระบบสำรอง (สองโมเด็ม) ขึ้นใช้งานแทนเป็นเวลานานเกือบสี่ชั่วโมง
๒. ตอนค่ำ adsl ล่มอีกรอบ ... แต่ไม่นานนัก (จะเปลี่ยนไปใช้ Lease Line เลยดีมะนี่ .. ประชดนะ)

มาลองนึกย้อนดูว่าอะไรทำให้ผมมีความสุข อาจจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัว ส่วนสิ่งที่ทำให้ผมเครียดก็เป็นปัญหาที่ผมไม่สามารถเข้าไปแก้ไขให้มันลุล่วงได้ด้วยตัวเอง

เอาละครับ นั่นคือ High & Low ของผมวันนี้ แล้วของคุณหล่ะครับ? เรามาเล่น High & Low กันดูบ้างไหม? :)

(เฮ้ย พึ่งสังเกตเห็นว่า มันออกเสียงว่า ไฮ โล นี่หว่า เหอๆ)