.comment-link {margin-left:.6em;}

Noi's life & thoughts

Friday, January 13, 2006

หมดกัน

เช้านี้ไปงานหมั้นเพื่อนสมัย ม.ต้น เป็นเพื่อนกลุ่มที่สนิทกันมาก จัดที่โรงแรมคอนราด (CONRAD)

หลายวันก่อน เราเห็นว่าจัดงานในโรงแรมหรู อีกทั้งเป็นเพื่อนที่สนิทมาก และคาดว่าคงมีผู้หลักผู้ใหญ่มาในงานอย่างคับคั่ง จึงไปลองหาเช่าชุดสูท เพื่อเป็นเกียรติแก่เจ้าภาพ แต่หาเช่าไม่ได้ ในที่สุดจึงซื้อสูทใหม่มาหนึ่งชุด และกะว่าจะใช้อีกหลายๆ งาน

เช้านี้ตื่นนอนมาตั้งแต่ตีสี่กว่าๆ ทั้งๆ ที่ตกลงกับเพื่อนไว้ว่าเขาจะเป็นฝ่ายโทรมาปลุกเราตอนตีห้า แต่กลับเป็นเราเองที่โทรไปปลุกเขา (ตื่นเต้นแทนเพื่อนที่จะได้เข้าพิธีหมั้นซะงั้น)

อาบน้ำแต่งตัว ใช่สูทแล้วดูดีมาก หล่อมาก มั่นใจมาก แล้วก็รอเพื่อนมารับ ... ทางไปโรงแรมผ่านโรงพยาบาลจุฬา ซึ่งเรานัดกับแฟนไว้ว่าจะไปรับเธอตอนหกโมงครึ่ง เพื่อนจึงจอดส่งเราที่โรงพยาบาลจุฬาก่อนหกโมงครึ่งเล็กน้อย แล้วขับรถไปรอพวกเราที่โรงแรม

พอเรารับแฟนเรียบร้อยก็ตามไปที่โรงแรม แล้วก็เริ่มมีอาการง่วง เลยไปนั่งดื่มกาแฟกับเพื่อน แล้วก็เริ่มปวดอึ (ตุ่ยๆ)

ใกล้เวลาพิธี ก็ช่วยเพื่อนต้อนรับแขก แล้วญาติผู้ใหญ่ก็บอกว่า "เพื่อนฝ่ายชายต้องยกถาดเข้าไปในพิธี" เราเป็นเพื่อนสนิท ถึงถูกมอบหมายให้ยกถาดใส่ถุงขนมหวานจำนวนสองกระสอบ ... (สองถุงนั่นแหละ แต่ว่าถุงใหญ่มาก) น้ำหนัก ๔๘ ชั่ง ห้ามแยกถุงออกจากกัน ลองยกขึ้นมาดู .. หนักมาก หนักมากๆ โคตรหนัก หนักชิ๊ปปปปปปปปปปปป ...

เริ่มกังวลใจ (ถ้าตูยกถาดอยู่แล้วปวดอึ แล้วตด แล้วเกิดมันเล็ด แล้ว .... ฯลฯ)

พยายามทำใจสบายๆ หายใจเข้าลึกๆ สะกดจิตตัวเอง (ถ้าปวดตดต้องไม่ตด ถ้าปวดตดต้องไม่ตด)

ถึงเวลาพิธี ต้องยกถาดแล้วสิ แถมเขาให้ย้ายไปเดินเข้าประตูที่อยู่ไกลออกไปทางฝากโน้นอีกต่างหาก ...

ฮึบ .. ยกถาดขึ้นมา (หนักชิบเป๋งงงงงงงงงงงงงงงงง) ช่างภาพขอถ่ายรูปก่อน เข้าแถว จัดท่า (ปรับโฟกัสเร็วๆ ดิวะ หนักนะฟร้อยยยยยย) แล้วช่างภาพก็ขอถ่ายรูปที่สอง ... เหงื่อซึมทั่วตัว

คิดในใจ (ไม่เป็นไร ญาติผู้ใหญ่บอกว่าเดินแป๊บเดียว เดี๋ยวก็ถึงโต๊ะ แล้วก็วาง) ... หายใจลึกๆ เดินไปถึงประตู เจอกั้นประตูเงินประตูทอง ... ช่างภาพมาขอให้ขยับประตูเงินประตูทองออกมาหน่อย จะได้ถ่ายภาพได้ (ตูจะไม่ไหวแล้วนะเฟร้ย) เพื่อนให้ซองคนกั้นประตู ออกเดินไปข้างหน้า (เฮ้อ ค่อยยังชั่ว)

เจอกั้นประตูเงินประตูทองที่สอง ...

ฮวบ ... คนหล่อๆ ใส่ชุดสูทใหม่เอี่ยม ถือถาดวางขนมหวานสองกระสอบ หนัก ๔๘ ชั่ง เข่าอ่อน ทรุดตัวลงไปนั่งยองๆ กองอยู่บนพื้น ญาติๆ ในขบวนแตกตื่นตกใจ (ดีที่ห่อขนมไม่หล่นจากถาด) แข็งใจลุกขึ้นยืน ... เตรียมออกเดิน ช่างภาพขอถ่ายอีกรูป ...

พรวด ... คนหล่อคนเดิมลงไปกองอีกรอบ พี่ชายคนโตของเพื่อนเห็นท่าว่าไอ้เบื๊อกนี่คงตายคาที่แน่ๆ เลยช่วยประคองยกถาดเข้าไปในพิธี คำแรกที่หลุดออกมาจากปากเฮียคือ "โห มันหนักขนาดนี้เลยเหรอ" (ขนาดว่าช่วยกันยกแล้วนะเนี่ย ฮือๆ)

กว่าจะเดินไปถึงโต๊ะที่ใช้วางของ ก็ต้องหยุดระหว่างทางอีกรอบ โชคดีมากที่ขนมไม่หลุดออกจากถาดเลย (เฮ้อ รอดตัว)

พอวางถาดเรียบร้อย รู้สึกเหมือนแรงหายไปจากร่างกายหมดเลย ไม่มีแรงเหลือเลย

หมดกัน คนหล่อๆ ในชุดสูทใหม่เอี่ยม ไม่เหลือฟอร์มเลยฟร้อยยยยยยยยยยยยยยยยย (ฮือๆ ...)

(ไอ้ ๔๘ ชั่ง นี่มันกี่กิโลกรัมกันเนี่ย)

4 Comments:

At Friday, January 13, 2006 6:22:00 PM, Anonymous Anonymous said...

1 ชั่ง = 1.2 กิโลกรัมครับ
48 ชั่งก็ 57.6 กก. ครับ

 
At Saturday, January 14, 2006 12:51:00 AM, Blogger imon said...

ตกลงวันนั้นได้ตดป่ะ

 
At Saturday, January 14, 2006 11:45:00 AM, Blogger NOI said...

เมื่อเช้าเล่าให้คุณพ่อฟัง ท่านขำใหญ่ ... แล้วบอกว่า ๑ ชั่งตามมาตราจีน เท่ากับ ๐.๖ กิโลกรัมครับ

สรุปว่าไม่กล้าตดครับ เพราะกลัวติดต่อน :P :D

 
At Sunday, January 15, 2006 2:56:00 PM, Blogger Unknown said...

โห หนักน่าดูนะน่ะ

คุณหน่อย ถ้าติดต่อนมาด้วยนี่แย่เลยนะ

 

Post a Comment

<< Home