จงเป็นน้ำเน่าที่ไหล

สมัยเรียนอยู่ปีสุดท้ายในชั้นมัธยมต้น ผมและเพื่อนๆ เฮี้ยวกันสุดๆ อาจจะเป็นเพราะว่าพวกเราส่วนใหญ่เป็นเด็กที่อยู่มานานมาก คือบางคนเรียนตั้งแต่ชั้นเตรียมอนุบาล ยันมัธยมสาม ซึ่งเป็นชั้นสูงสุดของโรงเรียน (ส่วนตัวผมเองเรียนอยู่ที่นั่นตั้งแต่ชั้นประถมสอง) ทำให้พวกเราไม่ค่อยกลัวอะไร คงเหมือนพวกสมภารแก่วัด เพราะว่ารู้จักคุณครูทุกท่าน โดนตีโดนทำโทษกันทุกวัน แต่ก็ไม่เคยลดดีกรีความซ่าลงกันเลย เพราะการถูกทำโทษกลายเป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวันของพวกเราไปแล้ว

ที่โรงเรียนพวกเราเรียกคุณครูผู้ชายว่ามาสเซอร์เพราะเป็นโรงเรียนคริสต์ ส่วนคุณครูผู้หญิงเราเรียกว่าคุณครูตามปกติ และพวกเรามีคุณครูที่นับถือมากๆ อยู่หลายท่าน หนึ่งในนั้นได้แก่ มาสเซอร์ธานี ธีระนันท์ (ภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็นอัสนี)

หลายต่อหลายครั้งที่พวกเราแหกกฎ หรือประพฤติตนไม่เหมาะสม แต่ถ้าคุณครูที่พวกเรานับถือมาก เอ่ยปากเตือนหรือขอร้องให้เลิก เราก็จะทำตามกันอย่างเต็มใจโดยไม่มีข้อแม้

ชีวิต ม.๓ ดำเนินมาอย่างมีรสชาติตามประสาวัยคะนอง จนถึงวันสุดท้ายของการเรียน ส่วนใหญ่ชั่วโมงสุดท้ายของแต่ละวิชาก็จะมีการติวเข้ม และเก็งข้อสอบ แต่ชั่วโมงสุดท้ายของวิชาสังคมศึกษา ที่มาสเซอร์ธานี เป็นผู้รับผิดชอบอยู่ มาสเซอร์ไม่ได้สอนอะไรที่เกี่ยวกับเนื้อหาวิชา ไม่มีการเก็งข้อสอบใดๆ ทั้งสิ้น แต่สิ่งที่มาสเซอร์สอนนั้น ได้เปลี่ยนชีวิตของผมอย่างสุดขั้วเลยทีเดียว

มาสเซอร์สอนว่า "มาสเซอร์ขอให้พวกเอ็งจงเป็นน้ำเน่าที่ไหล อย่าเป็นน้ำใสที่นิ่ง เพราะน้ำเน่าที่ไหลไปเรื่อยๆ วันหนึ่งก็จะกลายเป็นน้ำใส หรือน้ำดีได้ แต่น้ำใสที่อยู่นิ่งๆ นั้นก็จะกลายเป็นน้ำเน่าไปในที่สุด เปรียบเสมือนกับคน หากเรารู้ตัวว่าเรายังเป็นคนที่มีข้อบกพร่องอยู่ แต่เราพยายามปรับปรุงตัวเราตลอดเวลา ก็จะเหมือนกับน้ำเน่าที่ไหล ซึ่งก็จะกลายเป็นน้ำใสได้ในวันหนึ่ง แต่หากเราคิดว่าตัวเราดีอยู่แล้วและไม่มีการปรับปรุงพัฒนาตัวเองเลย ก็จะเหมือนกับน้ำใสที่นิ่งอยู่ และจะกลายเป็นน้ำเน่าได้"

ผมจำคำสอนนั้นได้เป็นอย่างดี และปรับเปลี่ยนพฤติกรรมแทบจะทั้งหมดเมื่อเข้าไปเรียนที่โรงเรียนแห่งใหม่ ผมตั้งใจเรียนมากขึ้น เกเรน้อยลง และแทบจะไม่มีปัญหากับทางโรงเรียนเลย ซ้ำยังช่วยเหลือกิจกรรมของโรงเรียนแทบจะทุกอย่างที่โอกาสและกำลังความสามารถของผมจะอำนวย

หลายต่อหลายครั้งที่ผมท้อใจกับเรื่องราวในชีวิต และได้นึกถึงคำสอนของมาสเซอร์ขึ้นมา ก็จะเริ่มมีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้ง ...

ตอนนี้น้ำเน่าหยดนี้ยังไม่ใสดีนัก แต่มันยังคงพยายามที่จะไหลเพื่อพัฒนาตัวของมันต่อไป โดยหวังว่าวันหนึ่งมันจะกลายเป็นน้ำใสกับเขาได้บ้างเหมือนกัน

ผมหวังว่าทุกท่านกำลังเป็นน้ำใสที่ไหลแรงกันอยู่นะครับ :)