กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ที่ร้านแอร์จะเย็น และเปิดเพลง Jazz ผ่านวิทยุจากอินเตอร์เน็ตคลอเบาๆ สบายๆ ทั้งวัน ลูกค้าหลายรายมักจะพูดว่า มาร้านนี้ทีไร ง่วงทุกที

มีพี่ลูกค้าคนหนึ่งชอบเข้ามาอาศัยแอร์เย็นๆ นั่งหลับบ่อยๆ แต่เคยตกลงกันแล้วว่า เนื่องจากเดี๋ยวนี้ เราไม่ได้มีพฤติกรรมแอบลูกค้าหลับแล้ว ดังนั้น ห้ามคนอื่นมานั่งหลับในร้านด้วย ต้องตื่นอยู่เป็นเพื่อนกัน ถ้ามาแอบหลับแล้าเราจับได้ จะถูกจี๋เอวให้ตื่น คืออนุญาตให้เข้ามาในร้านได้ แต่ห้ามนั่งเฉยๆ ต้องหาหนังสืออ่านหรือทำกิจกรรมอะไรไป ห้ามนอนเด็ดขาด ถ้าง่วงก็กลับไปนอนที่บ้านให้เรียบร้อย

เมื่อไหร่ที่เห็นพี่เขาหลับ ก็จี๋เอวพี่เขาให้ตื่น และก็เคยจี๋เอวไปหลายครั้งแล้ว หลังๆ มาพี่เขาเลยมักจะฟอร์มนั่งกดโทรศัพท์มือถือ นัยว่ากำลังศึกษาการเขียนเกมส์จาวาบนมือถืออยู่ แล้วแอบหลับเหมือนเดิม เราก็ทำเป็นไม่เห็นบ้าง หรือแกล้งทำเสียงดังให้พี่เขารู้ตัวบ้าง บางทีก็ทำเป็นย่องไปเตรียมจี๋เอว แต่ทำเสียงดังหน่อยให้พี่เขาตื่นก่อน

วันนี้พี่คนนั้นเข้ามาอีก แต่ไม่ได้ใช้บริการ อาจจะตั้งใจว่ามานั่งเพื่อให้คลายร้อนสักพัก แต่แล้วก็เอาโทรศัพท์มือถือออกมาก้มหน้ากดๆ

เรากำลังนั่งอ่านเว็บต่างๆ อยู่ หันไปอีกที อ้าวพี่จ๋า หลับนกนั่งโยกซะแล้ว

ตอนแรกว่าจะย่องไปจี๋เอว แต่อีกใจก็นึกว่าลองปล่อยดูสิว่าถ้าได้ยินเสียงอะไรหน่อยจะตื่นไหม ก็เลยเดินไปกดน้ำร้อน ยกแก้วขึ้นซด แล้วยืนดูพี่เขาหลับนก จังหวะนั้นมีลูกค้าต่างชาติที่นั่งอยู่เครื่องใกล้ๆ แถวนั้น หันมาดู แล้วเห็นเรากำลังจ้องพี่คนที่นั่งหลับ ก็อมยิ้มแล้วหันกลับไปในลักษณะพยายามกลั้นหัวเราะ เราก็เลยพลอยจะหัวเราะกับเขาไปด้วย แต่หัวเราะไม่ได้สิ เพราะน้ำร้อนยังอยู่ในปาก ยังไม่ทันได้กลืนลงไป แล้วถ้าบ้วนน้ำทิ้งไปก่อนก็คงไม่สามารถกลั้นหัวเราะได้แน่ๆ คงต้องหัวเราะดังลั่นร้าน เดี๋ยวพี่เขาตื่นมาแล้วจะอาย ก็เลยหันหลังให้พี่เขาและลูกค้าคนนั้น โดยหันหน้าออกไปทางหน้าร้าน ทำใจให้เป็นปกติ ก่อนจะกลืนน้ำลงคอไป

พอหันกลับมาอีกที พี่ก็ยังไม่ตื่น เราก็ยกแก้วกาแฟขึ้นซดอีกครั้ง ลูกค้าต่างชาติหันมาอมยิ้มอีกรอบ โอยเราจะตายให้ได้ หัวเราะไม่ออก ต้องรีบหันหน้ากลับไปทางหน้าร้านอีกที กลั้นหัวเราะเต็มที่ และต้องระวังไม่ให้สำลักน้ำอีกต่างหาก พอกลืนน้ำได้แล้วก็คิดว่า ไม่ไหวแล้วเว้ย ปล่อยพี่เขาหลับไปก่อนละกัน เดินกลับมานั่งที่โต๊ะตัวเอง แล้วเริ่มพิมพ์ข้อความเหล่านี้

แต่ตอนนี้พี่เขาตื่นแล้ว เพราะมีเสียงโทรศัพท์อีกเครื่องของเขาดังขึ้นมา พอพี่เขาตื่นก็เปลี่ยนอิริยาบถ นั่งกอดอก เอนหลังพิงข้างฝา เหยียดแข้งเหยียดขา อยู่ในท่าสบายเต็มที่ แล้วก็หลับตา อะ .. มาท่านี้ เราต้องจี๋เอวแน่นอน กำลังจะลุกไปปฏิบัติการ พี่เขาคงนึกได้ก่อนว่าเดี๋ยวโดนไอ้หอกนี่จี๋เอวแน่ๆ เลยรีบลืมตาแล้วนั่งใหม่ หดขาหลังตรง ก่อนจะลุกขึ้นแล้วมายืนที่เคาท์เตอร์สักพ้ก และเดินออกจากร้านไปแล้ว :D